Supervisie is bij uitstek een plek om stil te staan bij het eigen handelen. Dat kan zowel handelen op het werk of in andere situaties van het dagelijkse leven zijn. Het handelen wordt beïnvloed door supervisie en heeft invloed op ideeën (denken) en emoties (voelen); daarnaast vindt het plaats in interactie met de omgeving: andere personen, de werkorganisatie, maatschappelijke invloeden. Voor een professionele ontwikkeling van de werker is het noodzakelijk, regelmatig stil te staan bij ervaringen, bewust te worden van je handelen, hoe dit tot stand komt en welk effect het heeft.
Supervisie is een goede manier om de ontwikkeling van autonomie, creativiteit en initiatief bij de werker te bevorderen. Ik geef als supervisor niet de oplossing, maar leer de werker zelf de oplossing te bedenken. Supervisie biedt een rustpunt, waarbij je op afstand met je werk bezig bent. Alle aandacht krijgen in plaats van aandacht geven.
Thema’s kunnen zijn;
Doel: De supervisant krijgt meer inzicht in zijn handelen en kan dit duurzaam verbeteren
Middel: Minstens tien bijeenkomsten van een uur, met tussenpozen van twee á drie weken.
Werkwijze: De supervisant bepaalt wat hij in de gesprekken aan de orde wil laten komen. Hij schrijft steeds
reflectieverslagen, die hij voor elke bijeenkomst inlevert. Deze verslagen worden aan het begin van ieder gesprek besproken.
Vorm: Supervisie kan individueel zijn, of in een groep met maximaal vier supervisanten.
Duur: Supervisie vindt plaats in een serie van minimaal 10 bijeenkomsten van 1 tot 2,5 uur, individueel of in groepen. De supervisant bepaalt zelf welke ervaringen en vragen actueel zijn.